“نوجوانی شهیدعلی پورحبیب”

ظرف هارا از مادر گرفت،شست و گفت:دستات دیگه حساسیت

گرفته مادر.

مادر رفت سراغ غذاکه روی اجاق گاز بود.پسر، دنبال مادر رفت؛مثل اینکه می خواست به مادر چیزی بگوید.

رفت کنار مادروخیلی مودب گفت:مادر چرا اسمم را گذاشتید فرزام؟!چراعلی نه؟!حسین نه؟!…وادامه دادکه:

“آخه آدم با شنیدن فرزام،یادهیچ انسان خوبی نمی افته!من اصلا

صاحب نامم رو نمی شناسم که بهش افتخار کنم!”

از همان روزبه بعد بود که همه،علی صداش می زدند.