فرازی از مناجات هشتم صحیفه سجادیه
بار خدایا به تو پناه می آورم از
طغیان آز،
و تندی خشم و چیرگی حسد،
و سستی صبر، و کمی قناعت،
و بدی اخلاق،
و زیاده روی در شهوت،
و پافشاری در عصبیت،
و پیروی هوا و هوس،
و مخالفت با هدایت،
و خواب غفلت،
و کوشش بیش از اندازه،
و انتخاب باطل بر حق،
و پافشاری برگناه،
و کوچک شمردن معصیت،
و بزرگ شمردن طاعت،
و فخر و مباهات باثروتمندان،
و تحقیر تهی دستان،
و کوتاهی در حق زیردستان خود،
و ناسپاسی نسبت به آن که به ما خوبی کرده،
یا آنکه ستمگری را یاری کنیم،
یا ستمدیده ای را تنها گذاریم،
یا آنچه را که حق ما نیست بخواهیم،
یا از آنچه را که نمی دانیم دم زنیم.
و پناه می بریم به تو از اینکه نیت داشته باشیم به کسی خیانت ورزیم، و در کردارمان خودپسندی نمائیم، و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم.
و به تو پناه می بریم از زشتی باطن، و ناچیز شمردن گناه، و از چیرگی شیطان در وجودمان و از اینکه روزگار ما را به سختی دراندازد، یا سلطان بر ما جور و ستم روا دارد.
و به تو پناه می بریم از آلوده شدن به اسراف، و بلای تنگ دستی.
و به تو پناه می بریم از سرزنش دشمنان، و نیازمندی به همنوعان، و از زندگی در سختی، و از مرگ ناگهانی و بدون توشه.
و به تو پناه می بریم از حسرت و اندوه بزرگ، و مصیبت سترگ، و از بدترین تیره بختی، و از بدفرجامی، و ناامیدی از ثواب، و فرود آمدن عذاب.
بار خدایا بر محمّد و آلش درود فرست، و مرا از همه این امور در پناه رحمتت جای ده و نیز همه و مردان و زنان مومن را،
ای مهربان ترین مهربانان
???? فرازی از مناجات هشتم/ صحیفه سجادیه