شهید حسین علم الهدی

سید حسین علم‌الهدی متولد اهواز فرزند آیت الله سید مرتضی علم‌الهدی می‌باشد، وی از فعالان قبل و بعد از انقلاب ایران و فرمانده سپاه هویزه در جنگ ایران و عراق بود. علم‌الهدی در سن ۲۲ سالگی در عملیات نصر به شهادت رسید.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، گروهی از بازجویان و شکنجه گران ساواک و شهربانی که در میان مردم شناخته شده و موفق به فرار نشده بودند توسط کمیته های انقلاب اسلامی و یا خود مردم دستگیر شده و به دادگاه های انقلاب تحویل داده شدند . از این میان یکی از افسران ارتش در مشهد نیز که در این زمینه توسط گروهی از مبارزان شناخته شده بود در بازداشت به سر می برد. از جمله کسانی که در زمان بازداشت توسط دستگاه امنیتی رژیم پهلوی ، توسط این افسر ارتش مورد اذیت و آزار قرار گرفت شهید سید محمد حسین علم الهدی بود. در حالی که انتظار می رفت که حسین علم الهدی با تنظیم شکایت نامه ای عرض و طویل علیه این سروان ، پرونده او را سنگین تر نماید ، وی در کمال بزرگ منشی ، طی نامه ای پرمحتوا و تاریخی ، گذشت خود را از سر تقصیرات این عنصر ارتشی اعلام کرد و دلایل این تصمیم خود را نیز به صورتی روشنگرانه شرح داد؛

بسمه تعالی

اینجانب سید حسین علم‌الهدی از سروان م.ن شاکی بوده‌ام، زیرا که ایشان در زمان دستگیری اینجانب در زمان حکومت طاغوت مرا مورد شکنجه و آزار قرار داده‌اند اما در این مرحله حساس در پیروزی انقلاب اسلامی مسئولیت‌‌ها و رسالت‌های همگی ما سنگین‌تر از پیش و کوله بار رسالتمان پر بارتر است. انقلاب اسلامی نیاز مبرم به پشتیبانی برادران ارتشی و امکاناتی‌ که در اختیار آنان می‌باشد و تجربیات این برادران عزیز دارد. این سربازان که تا دیروز در اختیار طاغوت بوده‌اند هم اکنون فضای پاک وحی و حکومت الله می‌تواند آنان را مجاهدانی با ایمان و پر قدرت بسازد که از موجودیت احکام خدا و قرآن، کتاب خدا پشتیبانی کنند تا حتی ادامه دهندگان راه شهدای اسلام باشند و یاران و همرزم امام گردند و ثغور اسلام را حفظ کنند. 

مردم ایران انقلاب کردند و دگرگون شدند و رژیم طاغوت را سرنگون ساختند. برادران ارتشی نیز باید انقلابی در درون خود ایجاد کنند. تا بتوانند اخلاق و صفات و مظاهر طاغوتی را دگرگون سازند و تبدیل به اخلاق اسلامی کنند. هم اکنون انقلاب اسلامی ما در انتظار انقلابی در درون بازوی پر قدرت خویش ارتش است، این انقلاب است که می‌تواند جهت حرکت و فلسفه وجودی ارتش را تغییر دهد و در نتیجه انقلاب اسلامی ما تکمیل گردد زیرا انقلاب ارتش ما مکمل انقلاب مردم است. اتفاقا برادران ارتشی ما از دانشجویان و بقیه قشر‌ها، یک قدم به میدان جهاد نزدیکترند و لفظ مجاهد به آنها برازنده‌تر است. البته مشروط به ایجاد انقلاب درونی.

از ابتدای پیروزی تاکنون تمام طرح‌ها و توطئه‌های منافقان در تضعیف روحیه ارتش از قبیل شعار میان تهی و بی‌محتوای ایجاد ارتش مردمی و اعلام ارتش دیگر توطئه‌ها از قبیل سمپاشی بعضی از عناصر ضد انقلاب که به لباس ارتش در آمده‌اند، با شکست رو به رو شده است و این یک آزمایش و امتحان الهی از فرد فرد ارتش است. بهتر بگویم اتمام حجت خدا که خدای رحمان راه را برای ارتش بازگزارده تا بتواند خودآگاهانه راه خدا را انتخاب کنند و بهترین پشتیبان برای مشی (امام خمینی) باشند حرف‌هایی که با برادران ارتشی دارم زیاد است، خلاصه می‌کنم، بر اساس این ضرورت‌ها و مسائل حساس و مهم اجتماعی و سیاسی و نظامی انقلاب و با توجه به عفو امام خمینی که عفوشدگان تبدیل به عناصر فعال و مجاهد گردند و به خدمت خدا و اسلام در آیند

 #شهید_علی_رضاییان

ولادت: ۱۳۲۶

شهادت :۱۳۶۲

 مسئولیت:فرماندهی قرارگاه عملیاتی حمزه سیدالشهدا

محل شهادت : والفجر ۴

وصیت نامه شهید

?این همه خونی که برای اسلام ریخته شد و این همه جوانانی که فدای اسلام شدند را دست کم نگیرید و بدانید که سستی و کاهلی نزد خداوند متعال مسئولیت دارد. 

‍ ‍ ‍ ‌     

?سعی کنید دوستی و دشمنی شما بر اسایس حق باشد، از تقصیر افراد زود در گذرید و زیاد سخت گیر نباشید. هیچ دوستی بهتر از قرآن نیست ، رفاقت با او را ترک نکنید.

‍ ‍ ‍ ‌     

?سعی کنید آن را خوب فرا گیرید، خوب تلاوت کنید، خوب عمل نمایید و خوب به دیگران یاد دهید، حتی اگر یک نفر باشید.

 #مــادران_شهیـــد_پــرور 

همسایہ شاد” …

سعے مےڪردم ڪہ اعتقادات را بہ شڪل عملے در وجود فرزندانم پرورش دهم .

امربہ معروف هم یڪے از همان اعتقادات بود . از ڪودڪے یاد گرفتند ڪہ اگر مادر پوشش تیره و مشڪے دارد یعنے آن شب عزا و ماتم است . شب شهادت یڪے از امامان بود و آن شب پوشش من در خانہ مشڪے بود . آن موقع دو فرزند داشتم ، محمدرضا هفت و خواهرش یازده سالہ بود . برایشان از آن امام تعریف ڪردم ، بہ دقت گوش ڪردند و موقعیت آن شب را فهمیدند ، اما همسایہ بغلے ما جشن گرفتہ بود و آهنگ هاے شادے را با صداے بلند پخش مےڪرد . نگران شدم ڪہ در تصور ڪودڪانہ آنها دوگانگی ایجاد شود ، از قبح‌شڪنے عمل همسایہ در شب شهادت گفتم . مهدیه تصمیم گرفت تا امر بہ معروف ڪند و خودش را آماده این ڪار ڪرد .

درب خانه همسایہ را زد ، محمد ڪہ روی خواهرش تعصب داشت در چارچوب در ایستاد و مراقب خواهرش بود ڪہ اگر اتفاقے براے خواهرش افتاد بہ ڪمڪش برود . خوشبختانہ امر بہ معروف ڪودڪانہ آنها نتیجہ داد و صداے آهنگ قطع شد 

#شهید_محمد_رضا_دهقان_امیری

#تربیت_نور_دیده

‍#قهرمان_یعنی_این …

امام خامنه‌ای (مدظله العالی) :

« شهیـد املاکی شما، توی میدان جنگ کہ شیمیایی زدند و خودش هم در معرض شیمیایی بود ، بسیجی بغل دستش ماسک نداشت، شهید املاکی ، ماسک خودش را برداشت بست به صورت بسیجی همراهش ! قهرمان یعنی این …

البته هر دو شهیـد شدند . هم املاکی شهید شد و هم آن بسیجی شهید شد اما این قهرمانی ماند ، اینها که از بین نمی‌رود . زنده‌اند هم پیش خداونـد زنده‌اند ، هم در دل ما زنده‌اند و هم درفضای زندگی و ذهنیت ما زنده‌اند. »

دیدار با جوانان و فرهنگیان 

مصلای رشت ۱۳۸۰/۰۲/۱۲

پی نوشت :

شهید املاکی جانشین لشکر۱۶ قدس گیلان در نهم فروردین ۱۳۶۷ در عملیات والفجر ۱۰ در منطقه عمومی سید صادق بر روی ارتفـاعات بانی بنوک بر اثر بمباران شیمیایی رژیم بعث عراق به شهادت رسید . 

#شهید_سردار_حسین_املاکی

#شهید_علی_صیاد_شیرازی 

قرار بود بهش درجه‌ی سرلشکری بدهند. 

گفتیم : خب به سلامتی، مبارکه بابا

 خندید. تند و سریع گفت : خوشـحـالم، امّا درجه گرفتن فقط ارتقای سازمانی نیست.

?وقتی آقا درجه رو بذارن رو دوشم، حسّ می کنم ازم راضین. وقتی که ایشون راضی باشن، امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، هم راضین. 

همین برام بسه. انگار مزد تمام سال‌های جنگ رو یک جا بهم دادن…

یادگاران، کتاب شهید صیّاد شیرازی، ص44

بسیجی که باشی جنگ باشد تیر میخوری و صلح باشد فحش…

?بسیجی که باشی،می فهمی نمیتونی عادی باشی،عادی بگذری،عادی زندگی کنی…

?بسیجی که باشی یه دنیا دشمن واسه خودت تراشیدی…

?بسیجی که باشی توی مدرسه و دانشگاه تمام دردت اینه چرا باید درسی رو بخونی که با بنیانش مشکل داری،چرا باید به استادی گوش بدی که بیرحمانه هر روز آرمانهای تو را می کوبه و همه او را روشنفکر میدانند و فرنگ رفته!!

?بسیجی که باشی دوستات با کنایه ازت می خوان بگی چقدر پول می گیری واسه فعالیتهات تو بسیج؟

?بسیجی که باشی و در حال ذکر یعنی ریاکاری و بدنبال منافع!! و کسی چه میداند تو برای بسیجی بودن تمام منافعت را زیر پا گذاشتی….

?بسیجی که باشی ،آدمی ،و ممکنه گاهی بلغزی و امان از لغزشت که با لغزش تو تمام اسلام زیر پا می رود،!!! آبروی بسیجیهای دیگر هم می رود!! ولی با لغزش پسر همسایه او فقط جوان است و جوانی کرده و دلش پاک است….

بسیجی که باشی معمولی نیستی….خاصی!!!!

?خلاصه بسیجی که باشی…..

?تهمت اگر بزنند در جستجوی حقیقتند! جواب اگر بدهی دروغگویی! 

?مسخره ات بکنند انتقاد است! جواب بدهی بی جنبه ا

راوی:پدر شهید 

قبل از #عملیات_بدر غلامرضا جلو من ومادرش بدنش

رابرهنه کرد و گفت :نگاه کنید!دیگر این جسم را نخواهید دید.

 همان طور شد ودر عملیات #بدر

مفقود گردید. پدر شهید اضافه کرد: دوازده سال در انتظار بودم وباهر زنگ درب منزل می دویدم

تااگر اوبرگشته باشد اولین کسی باشم که اورا می بینم .

 تااینکه یک روزخبر بازگشت اورادادند.

فقط یک #جمجمه از شهید برگشته بود که مادرش از طریق دندان فرزند را شناخت .

در نزد ما رسم است بعد ازدفن، سه روز قبر به صورت خاکی باشد مردم در تشیع جنازه اوباشکوه شرکت کردند.

?شبی در خواب دیدم که چند اسب سوار آمدند و شروع به حفر قبر کردند گفتم:چه کار می کنید؟

گفتند:مامور هستیم اور ا به #کربلا ببریم.

گفتم: من دوازده سال منتظر بودم چرا اور ا آوردید؟

گفتند:ماموریت داریم ویک فرد نورانی رانشان من دادند. عرض کردم: آقا! این فرزند من است

فرمود:باید به کربلا برود. اورا آوردیم تا تو آرام بگیری و بعد او را ببریم

?پدر شهید از خواب بیدار می شود باهماهنگی واجازه نبش قبر صورت می گیرد می بینند :

خبری از جمجمه شهید نیست وشهید به کربلا منتقل شده است!!!

 تا وارد گردان شدم مرا راهی تدارکات گروهان نجف کردند و در کنار عمو سهراب قرار دادند. روزها می گذشت و کارمان شده بود توزیع غذا و شستن دیگ های بزرگ. هر چه می گذشت بویی از ایثار و همکاری نمی آمد. از صحبت کردن با فرمانده برای همکاری گرفتن از تدارکات دسته ها هم نتیجه ای نگرفتم. وقتی از دم چادرها می گذشتم و می دیدم همه لم داده اند و بیکار، لجم می گرفت و چیزی نمی گفتم. 

پیش خودم می گفتم اینطور نمی شود و باید کاری کرد. لذا دست بکار شدم و ظروف نشسته چند روز را گوشه ای جمع کردم. آنروز هندوانه داده بودند و اوضاع عجیبی درست شده بود. فکری به سرم زده بود. دم چادر تدارکات ایستادم و فریاد زدم،?"دسته ها برای گرفتن خوراک بره ? بیان تدارکات".

دقیقه ای نگذشته بود که تعدادی نفس زنان و دیگ به دست به تدارکات آمدند تا سهمیه خود را بگیرند. جالب اینکه صدای گروهان های دیگر هم به اعتراض بالا گرفت که پس سهمیه ما کجاست؟?

برای گرفتن سهمیه شرط گذاشته بودم که تا ظروف، شسته نشوند خبری از غذا نخواهد بود. با نارضایتی و نق نق کنان به طرف دیگ ها حرکت کردند و بعد از نیم ساعت ظروف شسته شده را آوردند و منتظر گرفتن “خوراک بره” شدند. 

آنها را به سمت قابلمه ای که در کناری بود راهنمایی کردم تا هر چه می خواهند بردارند.

وقتی در دیگ را برداشتند و با پوستهای هندوانه که همان خوراک بره ? باشد مواجه شدند، قیافه ها ? دیدنی شده بود و البته من، پا به فرار.?

“سید باقر احمدی ثنا”

گردان کربلا 

حماسه جنوب