دل شکسته من ، اُنس با علی دارد

امید از همه بگسسته تا علی دارد

در آن محیط که از دست و پا نیاید کار

دلِ شکسته ی بی دست و پا علی دارد

به روز حشر برای شفاعت امت

علی حسین و رسول خدا علی دارد

خدا یکی و علی هم یکی است در عالم

علی چنانکه خدا را خدا علی دار

 

در شب و روز غدیر چه اعمالی انجام دهیم

 

غسل كردن

غسل کردن در روز عيد غدير مستحب مؤكّد است. و بهتر است در اول روز انجام گيرد.

 

«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع‏):… فَإِذَا كَانَ صَبِيحَةُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَجَبَ الْغُسْلُ فِي صَدْرِ نَهَارِهِ» (1)، (2)

 

پوشيدن لباس پاكيزه و نو

«عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ (ع‏):… وَ أَنْ يَلْبَسَ الْمُؤْمِنُ أَنْظَفَ ثِيَابِهِ» (3)

 

امام صادق علیه السلام فرمود: مستحب است در این روز، مؤمن لباس نظیف بپوشد.

 

تبريك و تهنيت گفتن به يكديگر (4)

 

«وَ هُوَ يَوْمُ التَّهْنِيَةِ يُهَنِّي بَعْضُكُمْ بَعْضاً»

 

امام رضا علیه السلام فرمود: روز غدیر، روز تبریک و تهنیت گفتن به یکدیگر است.

 

تبسم كردن.

 

عَنِ الرِّضَا (ع) قَالَ وَ هُوَ يَوْمُ التَّبَسُّمِ فِي وُجُوهِ النَّاسِ مِنْ أَهْلِ الْإِيمَانِ فَمَنْ تَبَسَّمَ فِي وَجْهِ أَخِيهِ يَوْمَ الْغَدِيرِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِالرَّحْمَةِ وَ قَضَى لَهُ أَلْفَ حَاجَةٍ وَ بَنَى لَهُ قَصْراً فِي الْجَنَّةِ مِنْ دُرَّةٍ بَيْضَاءَ وَ نَضَّرَ وَجْهَهُ. (5)

 

امام رضا عليه السلام فرمود: روز غدير روز تبسم به روى مؤمنين است كسى كه در اين روز به روى برادر مؤمن تبسم كند خداوند در روز قيامت نظر رحمت به او مى ‏افكند. هزار حاجتش را برآورده ساخته و قصری از دُرّ سفید برایش بنا می کند و صورتش را زیبا می سازد.

 

 صلوات فرستادن

 

امام رضا علیه السلام فرمود: «وَ يَوْمُ إِكْثَارِ الصَّلَاةِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» (6)

 

صلوات فرستادن بر محمد و آل محمد مستحب است.

 

 رفتارهاى سخاوتمندانه

 

در روز عيد غدير بايد چهره زندگى عوض شود همه بايد بكوشند برنامه عادى زندگى را با رفتارهاى سخاوتمندانه بيارايند. تا همگان طعم شيرين عيد را بچشند. (7)

 

عقد برادرى

 

عقد برادری يكى از آداب غدير است. (8)

 

ديد و بازديد

 

امام صادق علیه السلام فرمود: «… وَ صِلَةِ الْإِخْوَانِ» (9)

 

روز عید غدیر روز دیدار برادران دینی است.

 

 زيارت حضرت على عليه السلام

 

 روزه گرفتن

 

روزه گرفتن در روز غدير بسيار مستحب است. (10)

 

امام صادق علیه السلام فرمود: «… وَ إِنَّهُ لَيَوْمُ صِيَامٍ»

 

 شادى كردن

 

امام صادق عليه السلام فرمودند: روز غدير روز خوشحالى و شادى است. (11)

 

 عطر زدن. (12)

 

طعام دادن

 

«وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً كَانَ كَمَنْ أَطْعَمَ جَمِيعَ الْأَنْبِيَاءِ وَ الصِّدِّيقِينَ».

 

امام رضا علیه السلام فرمود: کسی که مؤمنی را اطعام کند مثل این است که جمیع انبیاء و صدیقین را اطعام کرده است. (13)

 

صدقه دادن

 

صدقه دادن در روز غدير يكى از مستحبات مؤكد است. على عليه السلام فرمود: فضيلت يك درهم كه در روز غدير داده شود برتر است از دويست هزار درهم در زمان ديگر. (14)

 

زينت كردن

 

«وَ هُوَ يَوْمُ الزِّينَةِ فَمَنْ تَزَيَّنَ لِيَوْمِ الْغَدِيرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا صَغِيرَةً أَوْ كَبِيرَةً»

 

امام رضا عليه السلام فرمود: روز غدير روز زينت است كسى كه براى روز غدير زينت كند خداوند هم گناهان كوچك و بزرگش را مى ‏آمرزد. (15)

 

 چشم پوشى از گناه برادران

 

چشم پوشى از گناه برادران و برقرارى ارتباط دوستانه از ديگر مستحبات روز غدير شمرده شده است. (16)

 

 برآوردن حوائج مؤمنان

 

امام صادق عليه السلام فرمود در عيد غدير حاجت هاى برادرانت را برآور. (17)

 

مهربانى و عطوفت كردن

 

امام على عليه السلام فرمود: عطوفت و مهربانى كردن در روز غدير موجب رحمت و عطوفت خداى متعال خواهد شد. (18)

 

ملاقات، مصافحه و سلام کردن

 

على عليه السلام می فرماید: در روز غدير يكديگر را ملاقات كنيد به هم دست بدهيد و سلام كنيد. (19)

 

 

 

 

 

 در روز عيد غدير بايد چهره زندگى عوض شود، همه بكوشند برنامه عادى زندگى را با رفتارهاى سخاوتمندانه بيارايند. تا همگان طعم شيرين عيد را بچشند.

 

 

ای نور خدا امام هادی

 

وی مکتب عشق را منادی

 

ای در کف تو لوای قرآن

 

وی مجری آیه های قرآن

 

در اوج طلوع روشنائی

 

آیینه ی پاک حق نمائی

 

.

 

.

پروردگارا رحمتی فرما 

 

که آنچه ذبح می شود 

 

منیت های ما باشد 

 

به پای ربوبیت تو

 

عید قربان مبارك

 

در سکوتی که عطر خلوت داشت، ناگهان ازدحام شد روزی

جای باران گرفت طوفان و، عمر گُلها تمام شد روزی

حرمت از شاخه ها جدا افتاد، در، ابابیل با خدا افتاد

یاد اصحاب فیل افتادم، کعبه بی احترام شد روزی

جهل دستش به دست شیطان داد، كم كم آمد به مکر میدان داد

گفت شیطان مواظبت هستم، سنگها در نیام شد روزی

عاشقان یک نفس کم آوردند، یک نفس در قفس کم آوردند

بال پرواز بال آزادی، زخمی تیر و دام شد روزی

لاتها سینه را خراشیدند از دوباره هبل تراشیدند

با به خون خفتن مسلمانان، لات دنیا به کام شد روزی 

ذبح کردند جای اسماعیل، عشق را در منای اسماعیل

در منا شد قیامتی بر پا، عید قربان حرام شد روزی

بوسه، نارس به روی لبها ماند، جای می در سبوی لبها ماند

جای ذکر سلام، هر عاشق قسمتش والسلام شد روزی

کیست تا کشتی جان را ببرد سوی نجات

      دست ما را برساند به دعای عرفات

 

      موسی من تو به دنبال کدامین خضری؟

      گوشه ی چشم تو ابری ست پر از آب حیات

 

      خوش به حال شهدایی که نمردند هنوز

      که دلی دارند بشکسته تر از پیرهرات

 

      دردشان دردی ست از درد ابوالفضل علی

      تشنه لب با تن پر زخم لب شط فرات

 

      نیست جز از جگر خونی شان این همه گل

      نیست جز از نفس زخمی شان این برکات

 

      یا حسین ابن علی عشق، دعای عرفه ست

      عشق آن عشق که بیرون بردم ازظلمات

 

      پشت بر کعبه نکردی که چنان ابراهیم

      به منا با سر رفتی پی رمی جمرات

 

      به منا رفتی و قنداقه ی توحید به دست

      تا بری باشی از ملعبه ی لات و منات

 

      تو همه اصل و اصولی تو همه فرع و فروع

      تو همه حج و جهادی تو همه صوم وصلات

 

      ظاهر و باطن تو نیست بجز جلوه حق

      که هم آیین صفاتی و هم آیینه ی ذات

 

      مرحبا آجرک الله بزرگا مردا

      نیست در دست تو جز نسخه ی حاجات و برات

 

      شعر ناقابل من چیست که نذر تو شود

      جان ناقابل من چیست که گویم به فدات

 

      تو کدامین غزلی عطر کدامین ازلی؟

      از تو گفتن نتوانند چرا این کلمات؟

 

      جبل الرحمه همین جاست همین جا که تویی

      پای این سفره که نور است و سلام و صلوات

علی رضا قزوه

 

صورتی زرد شده وقت سفر معلوم است

 

آتش سینه ای از دیده ی تر معلوم است

 

به خودش روز زمین مثل پدر می پیچد

 

از همین صحنه غم زهر و جگر معلوم است

 

وسط حجره تنش روی زمین افتاده

 

بین گرداب بلا مرد خطر معلوم است

 

باقر آل پیمبر بدنش میلرزد

 

در شب حادثه ای تلخ سحر معلوم است

 

كمرش زخمی زنجیر و غم شلاق است

 

اشك می بارد و داغی ِ شرر معلوم است

 

یاد آن كوچه و بازار و غم ناموس است

 

خون رگ های عمو بین گذر معلوم است

 

سنگ های سر كوچه چه شتابی دارد

 

از سر نی به زمین خوردن سر معلوم است

 

به روی پیرهنی كه كفنش شد آخر

 

حال جای قدم چند نفر معلوم است

 

زینب زیر لب گفت كه تشنه است سرش را نبرید

 

در نگاهش چه غمی باز مگر معلوم است

اى کاش بر قبرت حرم سازیم امامم 

بر گنبدش پرچم بیافرازیم امامم 

آییم پابوس و تو را زوّار گردیم 

ما بى کسان هم لایق دیدار گردیم 

 

شهادت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد