شخصى پس از یک ماه گرسنگى که سخت ناتوان و لاغر شده بود، براى رؤیت ماه در شب عید فطر به روى بام رفته بود، وقتى پس از زحمت زیاد رؤیت نصیبش شد و هلال ماه را به قول شاعر” نازک و نزار” چون ابروى دلدار دید، خطاب به آن چنین گفت: مگر لازم بود خود و مردم بیچاره را بدین صورت درآورى؟ 

عید سعید فطر مبارک