سلام شهید گمنام
قسم به رنگ قطره های پاک خون تو!
که آرام آرام
ریختی بر شاهرگهای مرده ی این خاک
و جان تازه بخشیدی به کالبد وجودش
و خود
آزاد و رها
پرکشیدی به آسمان…
میگویند
کهف‌الشهدا را عاشق شوی، شهیدت میکند?

شاید چون عاشق، رنگ معشوق به خود می‌گیرد
و رنگ این شهدا، رنگ حضرت‌زهراست
رنگ بی‌نشانی‌ست
رنگ گمنامی‌ست…
گمنامی اما
حالِ عجیبی است
پروازِغریبی است…
دلت را کهف الشهدا کن

اینجا، کهف‌الشهداست!
استخوان‌های تو بوی بهشت می‌دهند…

راستی
مادر پیرت تو خونه منتظره
چرا اینجا خوابیدی؟