دین ستیزی و له له زدن سگ

آیه 175 سوره اعراف از کسی صحبت میکند که آیات خدا را دور انداخته و بجای آن پیوسته هوس خود را دنبال کرده، و در ادامه آن آیه 176 چنین  می گوید:

« و اگر می خواستیم او را با آیات خود بلند می کردیم ولی او زمین گیر شد (یعنی اگر “ما” می خواستیم برای او تصمیم بگیریم و انتخاب کنیم او را بلند می کردیم، ولی انتخاب به او دادیم و او به زندگی و مال دنیا دل بست) و پیوسته هوس خود را دنبال نمود، بنابر این او مانند سگ میماند، اگر بار روی آن بگذاری له له می زند اگر هم آنرا رها کنی له له می زند. اینست نمونه کسانیکه آیات خدا را دروغ می پندارند. داستانهای واقعی را بگو با امید به اینکه اینها بیندیشند».

له له زدن سگ تنفس سریع است با دهانی باز و با زبانی معمولاً افتاده به بیرون از دهان. سگ در حالت عادی میان 30 تا 40 نفس می زند و در حالت له له زدن میان 300 تا 400 نفس. سگ  اغلب هنگام بالا رفتن دمای گرمای بدنش له له می زند تا خود را خنک کند، چون غده های  عرقی کافی برای خنک نمودن خود ندارد، (کمی در پاها دارد که برای خنک نمودن بدن آن کافی نیست) بنابر این با له له زدن خود را خنک می کند. در نفس زدن هوای خنک وارد بدن میشود و هوای گرم از بدن خارج می شود و به این وسیله خود را تهویه و خنک میکند.

سگ علاوه بر دلیل فوق که “بالا رفتن دمای گرمای بدن وی” بود، بدلایل زیاد دیگری همچون تشنگی، شادی، خوشنودی، ناخوشنودی، برخورد ناگهانی با چیزی، کار و خستگی، درد های روانی و جسمی، اندوه و غیره نیز له له میزند.

آیه گفت نمونه کسانیکه آیات خداوند را دروغ می پندارند مانند سگ است که چه بار روی آن بگذاری و چه آنرا بحال خود واگذاری در هر حال له له خود را می زند. بنابر شناختی که از سگ داریم معنی این تشبیه اینست که فرد دین ستیز در هر حال دین ستیزی خود را دارد چه دین بنوعی با او کاری داشته باشد و چه نداشته باشد. ما امروزه درستی این گفته آیه را در غرب می بینیم. امروزه در غرب دین اساساً با کسی کاری ندارد، ولی دین ستیزان دین ستیزی خود را دارند. یعنی این از سرشت آنهاست همانگونه که له له زدن سگ نیز از سرشت خود آنست و می تواند هیچ ربطی به کار و رفتار انسان با آن نداشته باشد. (و سرشت انسان البته از نظر قرآن بدست خود انسان است).