‍ خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود

ز دام خال سیاهش کسی رها نشود 

خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار

به نزد یار چو ما پست و بی بها نشود

جواب ناله ما را نمی دهد “دلبر”

خدا کند که کسی تحبس الدعا نشود

به خانه دل ما پا نمی نهد دلبر

خدا کند که دل خانه جفا نشود

شنیده ام که از این عبد ، یار خسته شده

خدا کند که به اخراج ما رضا نشود

مریض عشقم و من را طبیب لازم نیست

خدا کند که مریضی من دوا نشود 

ز روزگار غریبم گشته است معلوم

شفای ما به قیامت بجز رضا نشود

کبوتر دل ما جلد بام خانه توست

خدا کند که دلی خانه جفا نشود …