درعجبم مردمی که خود زیر شلاق وظلم زندگی می کنند اما برای حسینی که آزاد زندگی می کرد می گریند.

……………………………

آنان که رفتند کار حسینی کردند آنان که ماندند باید کار زینبی کنند وگرنه یزدی

……………………………..

حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود.افسوس که به جای افکارش زخم های تنش را نشان مان دادند بزرگ ترین دردش را بی آبی نامیدند………

………………………………

از کودک حسین گرفته تا برادرش ،از خودش تا غلامش ،از آن قاری قرآن تا معلم اطفال کوفه ، تا آن موذن تاآن مرد خویشاوند یا آن بیگانه  ، تا آن مرد اشرافی وبزرگ وباحیثیت درجامعه خود وتا آن مرد عاری از همه فخر های 

اجتماعی ، همه برادرانه برای شهادت ایستاده اند ،تا همه کودکان جوانان زنان پیران تاریخ بیاموزند 

………………………………………..

فتوای حسین این است …………آری!درنتوانستن نیز بایستن است …….