الهی
بِســـــمِ اللهِ الرَّحمـــــنِ الرحيم
الهـــــے
باز آمديم با دو دسٺ ٺهـــــے چہ باشد اگر مرحمے بر خسٺگان نهے
الهـــــے
گرفتار آن دردم ڪہ ٺو دواےِ آنے و در آرزوےِ آن سوزم ڪہ ٺو سرانجام آنے
الهـــــے
هر دلشده اے بايارے و غمگسارے و من بے يار و غريبم
الهـــــے
چراغِ دلِ مريدانے و اُنسِ جانِ غريبانے، ڪريما آسايشِ سينہےِ محبانے و نهايٺ همّٺـِ قاصدانے
الهـــــے
جرم من زير حِلم ٺو پنهان اسٺ و ٺو پرده عفو خود بر من گسٺران
الـــــهے
اين چيسٺ ڪہ با دوسٺان خود را ڪردے ڪہ هر ڪہ ايشان را جسٺ ٺرا يافٺ و ٺا ٺرا نديد ايشان را نشناخٺ
الهـــــے
عاجز و سرگردانم ، نہ آنچہ دانم دارم و نہ آنچہ دارم دانم
الهـــــے
بر ٺارڪ ما خاڪ خجالٺ نثار مڪن و ما را بہ بلاےِ خود گرفتار مڪن
الهـــــے
چون بہ ٺو بنگريم شاهيم و ٺاج بر سر وچون بخود نگريم خاڪيم و از خاڪ ڪمٺر
الهـــــے
هر ڪس ٺو را شناخٺ هرچہ غير ٺو بود بينداخٺ
#خواجہ_عبداللہ_انصارے
رسیده اند صمیمانه مهر و ماه به هم
دو چشم عاشقشان زل زده است- آه- به هم
چه شاکرند به درگاه عشق از اینکه
رسیده اند به پیوندِ دل بخواه، به هم
به عشق می اندیشند با دو دیده تر
به راه راست، به دوریِّ از گناه، به هم
به اینکه عهد ببندند و سخت، دل بدهند
برای بودن تا انتهای راه، به هم
چه مؤمنانه خدا را به شکر می خوانند
دو تا کبوتر معصوم با نگاه به هم
شب است اما روشن تر از سپیده صبح
بدل شده است چه زیبا شب و پگاه به هم
این روز زیبا بر شما مبارک باد.